Κοιτώντας μέσα από τις γρίλιες του Παραδείσου, βλέπω μόνο όσα χρειάζεται να ξέρω!
Στέκεται ακίνητο, κουρασμένο, ταλαιπωρημένο και μόνο. Δεν φοβάται καθόλου, δεν φοβάται τίποτα! Έχει αποδεχθεί την μοίρα του και περιμένει την τελευταία πράξη του έργου, το φινάλε, την λύτρωση! “Είμαι εδώ!”, φωνάζει. “Δεν κρύβομαι!”. Με όση δύναμη του έχει απομείνει, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να αντιμετωπίσει το άγνωστο, αν και γνωρίζει καλά την τύχη του! Βέβαια, υπάρχει και το ενδεχόμενο απλώς να…. λιάζεται!
Παίρνεις λίγες βαθιές ανάσες, προσθέτεις μερικά δάκρυα, καλοκαιρινή βροχή, χίλια χάδια και φιλιά, τσιγαρίζεις με πάθος για όση ώρα αντέχεις και μετά αφήνεις να σιγοψηθούν προσθέτοντας στο τέλος την πιο σφιχτή σου αγκαλιά. Παρακολουθείς τακτικά, και συμπληρώνεις με ότι χρειάζεται, ανεβάζοντας σταδιακά την θερμοκρασία μέχρι να καείς…
Copyright © 2021, Ανεμομαζώματα, διαβολοσκουπόξυλα. Proudly powered by WordPress. Blackoot design by Iceable Themes.