Υ.Γ. Σε τείχη της ντροπής, φθαρμένα από τον χρόνο, φυλάκιο χιλιοτραγουδισμένο, μες το ημίφως και τα φυλώματα των δέντρων, μπρούτζος και υφάσματα, κιθάρες που πονάνε, αλκοόλ κι ατμόσφαιρα γεμάτη δροσιά… κι έρωτα!
good(bye)fellas
Αχ! Βαχ! Ο Σεβάχ! Θα’ναι ένας μακρύς βαρύς χειμώνας που έλεγαν κι οι TXC. TXC είπα; Ο Αρτέμης κι ο Ευθύμης εννοούσα, όπως ονομάζονται τώρα π(λ)ια! Δύσκολος χειμώνας, όπως και το ΣΚ που θα διανύσουμε. Και δεν χρειάζεται να ρίξω τα χαρτιά, ούτε να δω το φλυντζάνι… κάποια πράγματα τα γνωρίζω εκ των προτέρων. Επίσης, δεν ξέρω σε τί θέση βρίσκεται το φεγγάρι, μα καλά θα κάνει να μείνει στην θέση του, δεν έχω διάθεση για αλλαγές! Ούτε ασανσερ σε πολυσύχναστο ουρανοξύστη δεν έχει τόσα πάνω-κάτω! Θα λάβω τα ημίμετρά μου φυσικά, μα όπως πάντα δεν εγγυούμαι για τίποτα!
Σκαλώνεις μια, σκαλώνεις δυο… την τρίτη κάτι θα σκίσεις, είναι δεδομένο!
Υ.Γ. Αφού άρχισα να αναβάλλω ακόμη και τις προγραμματισμένες αναρτήσεις, είμαι σε καλό δρόμο. Πιο αναποφάσιστος… δεν γίνεται!