Υ.Γ. Το blog πέθανε, ζήτω το blog. Αυτή η άνοιξη ήταν too much. Ό,τι κι αν πω θα’ναι λίγο, κι ό,τι δεν πω θα’ναι πολύ.

Εις το επανειδήν…

https://www.youtube.com/playlist?list=PL-KNIpF94PYabw3Z5NAnLJVmfSh-PVBx_

Καθαρόαιμες αυπνίες με τα όλα τους, από τα συνηθισμένα regrets μέχρι τα πιο απεχθή δεν και γιατί και κακώς και δεν θέλω άλλο. Η νύχτα κυλάει ως συνήθως με τα γνωστά σφιξίματα και τις δύσκολες αναπνοές κι ακόμη δεν έχει αρχίσει. Τυπικές αποκλίσεις από κακώς κείμενα και κακά συναπαντήματα δεν υπάρχουν. Ο καθρέφτης τα ξεσπεπάζει όλα μόλις εξαφανίζεται η υγρασία από τα μάτια που δεν βλέπουν ούτε το οφθαλμοφανές, ούτε την τύλφα τους! Δεν θα το σχολιάσω, ούτε αυτό μα ούτε και κανένα άλλο… τα είπ(ι)α όλα!