Ο Αύγουστος ήρθε νωρίτερα φέτος με πρώιμες πίκρες κι ώριμα λόγια, λίγο πριν συμβιβαστώ με την παράνοια. Υ.Γ. fin #1, #2, #3 Υ.Γ.2. fin fin
Η βροχή σταμάτησε και μετράω ακόμη ανακατωσούρες και σκοτούρες εκ των ουκ άνευ κι επί παντώς επι-στητού… να τα λέμε κι αυτά! Ότι αρχινάει(!!!) λάθος δεν τελειώνει σωστά κι αυτό δεν λέω να το εμπεδώσω, λέω όμως -αντ’αυτού- να εμπαίξω λίγο ακόμη τα +αισθήματά μου μέχρι(ς) να χ(ρ)ίσουν ειδικής ιατρικής φροντίδας μα και περίθαλψης συν+άμα. … Read moreΜακράν μακρά, απόμακρα, κατάμακρα κι ολόμακρα
Ένα ταξίδι, δύο φτερά, τρεις νύχτες, τέσσερις μέρες, πέντε λεπτά ακόμη, έξι μήνες, επτά ημέρες την εβδομάδα. Το σύμπαν συρρικνώνεται, το σύμπαν μεγαλώνει και τα ανόητα φεγγάρια ματώνουν και σκοτώνονται. Χάθηκαν οι μνήμες και συντόμεψε ο κόσμος…
https://youtu.be/H2EEUmHkpog Με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα και την αίσθηση από το παγωμένο μέταλλο στο λαιμό (ε)ξορκίζω τα δαιμόνια και στρώνω τους δρόμους με ροδοπέταλα…
Προφητικά σενάρια, μισόλογα και υποσχέσεις σ’ άδειο χαρτί. “Την σειρά σου θα την βρεις, σαν ο πετεινός λαλήσει τρεις!”, μου είπε η τσιγγάνα κι όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρει αυτή. Νέα φεγγάρια σε παλιό ουρανό με λάθος ωροσκόπο και τρελή τροχιά…